Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Γράφω... είχα καιρό να γράψω...

Ξύπνησα

Ξύπνησα, ήταν δεν ήταν τρεις η ώρα τα μεσάνυχτα ... σκοτεινά τόσο όσο.... τα μάτια μου δεν βλέπανε πολλά, ένιωθα κρύο,μοναξιά και έναν ήχο, περίεργο ήχο, σαν μια ανάσα.
Για δες τη θόρυβο μπορεί να κάνει η μοναξιά! ένιωθα ότι ήσουνα εκεί αλλά δεν ήσουνα και κουκουλώθηκα μέχρι το κεφάλι, σφίγγοντας τα μάτια να κοιμηθώ ξανά να μην ακούω την σιωπή που κάνει η απουσία σου.
Σκέψεις πολλές βασάνιζαν το μυαλό μου, δεν κοιμόμουν... σκεφτόμουν λόγια, συναισθήματα, κινήσεις, μυρουδιές... εσένα.... όλα αυτά εσύ...δεν κοιμόμουν γιατί αναρωτιόμουν...
Η ώρα πήγε πέντε το πρωί και τα στρώματα ένα κουβάρι από τις σβούρες που έφερνα στο κρεβάτι, αυτό που μαζί είμαστε κάποτε.. αγκαλιά.. ανατριχίλα μόνο στη σκέψη ότι με βασανίζεις ακόμα.. ανοίγω τα μάτια και είμαι στο καναπέ... με είχε πάρει ο ύπνος όσο σε περίμενα να γυρίσεις..
Ξύπνησα, Ησυχία, το τζάκι έτοιμο να σβήσει... η ώρα είναι μόλις τρεις και τέταρτο τα μεσάνυχτα... και έχει ζέστη, γλυκιά ζέστη.. ήταν απλά ένα όνειρο... ότι με άφησες; ...αλήθεια σε δέκα λεπτά θα ερχόσουν... πόσο όμορφη είναι η σιωπή τώρα.. ο θόρυβος από το τζάκι τα ξύλα που καίνε και η γλυκιά αναμονή ότι σε λίγο θα με πάρεις αγκαλιά... κάτσε να βάλω ένα ξύλο στο τζάκι, αν δεν ήταν και αυτό θα πάγωνα αλήθεια.. καλό μου τζάκι.. να πιούμε κάτι μέχρι να έρθει.. η αγάπη.. ακούω την καγκελόπορτα τη όμορφος θόρυβος... ότι εκείνος έρχεται.


Αφιερωμένο
1ον στον καλό μου που δεν θέλω με τιποτα να με αφήσει μόνη...ποτέ!!
2ον στον penakia που με παρακινησε να γράψω...και
3ον στην αγαπημένη μου Jacki... θα καταλάβει αυτή..

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Ηρθαν τα Χριστούγεννα!!!!! (έρχονται δηλαδή)

Είναι όλα όμορφα και όλοι περιμένουνε να περάσουν καλά...
Δώρα, παιδιά, χαρά, χιόνι και πολλά όμορφα πράγματα μέσα σε αυτές τις μέρες...

Τα πρώτα Χριστούγεννα του μπέμπη και τα δεύτερα με τον άντρα μου....
Περιμένω πως και πως.... όπως όλοι....
Μία πρόταση για όποιον είναι κοντά στα μέροι μας και δεν γνωρίζει..
Στην γειτονική μας Δράμα το πρόγραμμα για την Ονειρούπολη.. εδώ http://www.oneiroupolh.gr/progr.html

Μακάρι να μπορέσω να πάω και εγώ..

Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα σε όλους..

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Επιστροφή!!!!!


Δεν ξέρω από που να αρχίσω... αυτό το χεράκι του μικρού μου πρίγκιπα..............
Γύρισα!!! είμαι εδώ.. Σας ευχαριστω όλους για όλα.

Γέννησα 27/08/2009 και είμαστε όλοι καλά.
Ο μπεμπης ήταν 3200 gr και 53cc και τώρα είναι 5500gr και 61cc

Είναι ένας μικρός κούκλος, Θεός.

Νιώθω πάρα πολύ ευτυχισμένη δεν μπορώ να σας πω πόσο πολύ.
Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να τον κρατάω αγκαλιά..
Και εγώ και ο Γιώργος είμαστε πολύ καλά.

Θέλω να μάθω νέα σας... περιμένω... να σας ακούσω..

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

6 Αυγούστου..... ακόμα...

Οι μέρες λες και δεν περνάνε να έρθει η ώρα....
Οι μέρες μένουν στάσιμες και δεν λέει ο μπέμπης να βγει...
Οι μέρες είναι πολύ ζεστές και εγώ θα σαλτάρω....
Να μου πεις αν έρθει η μέρα και νιώσω συσπάσεις θα τρέχω σαν τρελή στην κλινική....
Να μου πεις αν έρθει η μέρα και αποφασίσει να βγει το μωρό μου θα είναι θαύμα...
Να μου πεις αν έρθει η μέρα που εγώ θα γίνω μάνα.. θα πρέπει να το ταΐζω...
Να μου πεις ότι είναι να γίνει θα γίνει σκάσε ποια με το άγχος σου....

Έχετε απολυτό δίκιο αλλά να δεν περνάνε οι μέρες να πάρω στην αγκαλιά μου
αυτό το θαύμα και ανησυχώ, νιώθω ένα μεγάλο κενό, δεν αντέχω άλλο την ζέστη,
θέλω να ελευθερώθω για να έχω την δύναμη να κάνω πράγματα....

Εχθές με λέγανε όλοι κράτα των μέσα όσο μπορείς μετά άμα βγει θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις.... κοιμίσου όσο μπορείς τώρα, γιατί μετά δεν θα μπορείς...... βγές όσο μπορείς γιατί
Μα αυτό δεν είναι το νόημα να γίνω μάνα....το ήξερα και τα ξέρω όλα αυτά.... αλλά αυτό δεν είναι η ομορφιά του μπέμπη που έρχεται..

Να μείνω ξάγρυπνη όσο χρειαστεί αυτός ο άγγελος,
να μείνω μέσα μέχρι να μπορεί να βγει αυτός ο κούκλος
να ζήσω την κάθε στιγμή του.... κάθε του κίνηση, κάθε χαμόγελο, κάθε κραυγούλα του....
να τον κοιτάω πως κοιμάται και πάλι να μην κοιμάμαι...
να ξυπνάω με την παραμικρή ανάσα του....
να το θηλάσω.. να είναι δυνατός... το σημαντικότερο για την ανάπτυξη του..

Να ζήσω μαζί με τον Γιώργη όλο αυτό "μαζί" και τίποτα άλλο δεν θέλω στην ζωή μου....

Να τώρα κλαίω.... και πόσο έχω να κλάψω ακόμα....

Από χαρά μόνο από χαρά γιατί 2 άνθρωποι που αγαπάω πολύ θα είναι όλη μου η ΖΩΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΖΉΣΩ


(πάει το έχω χάσει ή κάθομαι και παραλογίζομαι από την ζέστη... χαχαχαχα)

Αυτά !!!!!!!!
Υ.Γ. : έρχεται...

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Καλημέρα σε όλο το καλό κόσμο...

Σήμερα είναι 21 Ιουλίου.... οι μέρες περνάνε...
τα έχω σχεδόν όλα έτοιμα για τον μικρό και περιμένω...
ο γιατρός μου είπε μετά τις 15 Αυγούστου να περιμένω να έρθει...
Έχει τρελή ζέστη και πόσο θα αντέξω δεν ξέρω...
Είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα που νιώθω που δεν έχω λόγια..
αναμονή και όλα θα γίνουν όπως πρέπει.....
Έκανα κάποια μπανάκια στην θάλασσα πήγα και κατασκήνωση
(ελεύθερο κάμπινγκ)

Τώρα η ώρα και η μέρα κοντεύουν και περιμένω πως και πως....
Δεν δουλεύω και κάθομαι στο σπίτι ετοιμάζω το ένα και το άλλο ...
Είμαι λίγο χαμένη αλλά όταν μπορέσω θα επανέλθω...

ciao...

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

ΖΩΔΙΑ

Τι κάνει το κάθε ζώδιο μπροστά σε μια καμένη λάμπα:

ΚΡΙΟΣ : Ο κριός, προσπαθώντας να βγάλει τη λάμπα,
ξεχαρβαλώνει και το ντούι. Μετά αγανακτεί, ξεριζώνει
το καλώδιο και φεύγει.
ΤΑΥΡΟΣ : Ο ταύρος ρωτάει:Πόσο κάνει μια λάμπα;
ΔΙΔΥΜΟΙ : Ο δίδυμος αολά θα ανάψει ένα φακό και θα συνεχίσει να
μιλάει στο τηλέφωνο.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Όταν ο καρκίνος πεισθεί ότι η λάμπα είναι οριστικά
παρελθόν, όταν σιγουρευτεί ότι έχει καεί, τότε θα τη
φυλάξει σε μια κούτα για να του θυμίζει τις λαμπρές
στιγμές που πέρασαν μαζί.
ΛΕΩΝ : Ο λέων αφού πρώτα πάρει το κατάλληλο ύφος, θα βγάλει
ένα λογύδριο για τη λάμπα που κάηκε. Μετά, σε μια επιβλητική
τελετή εγκαινίων, θα φωνάξει έναν Παρθένο για να κάνει την
αλλαγή, ενώ αυτός, από μακριά για να μην σκονίζεται, θα εποπτεύει.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ : Ένας τυπικός παρθένος θα κλείσει το γενικό, θα πάρει μια καρέκλα
και αφού πρώτα βάλει εφημερίδες για να μην λερώσει, θα ανεβεί
επάνω. Μετά θα καθαρίσει το ντούι με οινόπνευμα και βαμβάκι
και τη λάμπα με υγρό πανί που δεν αφήνει χνούδια. Κατόπιν θα
φορέσει γάντια, θα πιάσει την λάμπα με ένα πανί και θα τη βιδώσει,
Τελειώνοντας, θα απολυμαίνει εκ νέου τη λάμπα, θα πετάξει
την παλιά στον κάδο ανακύκλωσης γυαλιού και μετά θα βάλει
την καρέκλα στη θέση της. Τρεις ώρες αργότερα θα είναι όλα
όπως παλιά.
ΖΥΓΟΣ : Ο ζυγός δεν έχει αποφασίσει ακόμα το σχήμα και το χρώμα της νέας
λάμπας που θα αντικαταστήσει την καμένη.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ : Ο σκορπιός πρώτα θα βγάλει τα μαύρα γυαλιά και μετά θα αλλάξει
τη λάμπα με μια ακριβώς ίδια.
ΤΟΞΟΤΗΣ : Ο τοξότης θα κάνει μια μικρή έρευνα αγοράς. Θα διαβάσει τα πάντα
για τις λάμπες πυρακτώσεως και φθορισμού, θα ενημερωθεί για τα
ευγενή αέρια και για τα φωτόνια, μετά θα τραβήξει μια προέκταση
και θα μικρύνει το καλώδιο της λάμπας του διπλανού δωματίου.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ : O αιγόκερως πρώτα θα περιμένει το πόρισμα της πραγματοσύνης.
Κατόπιν θα υποβάλει γραπτή αίτηση, δήλωση με χαρτόσημο, αριθμό
πρωτοκόλλου, θα περιμένει τρεις ημέρες για να εγκριθεί και μετά θα
αναθέσει την εργασία σε εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό. Τουτέστιν
θα πάρει τηλέφωνο σε ηλεκτρολόγο.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ :Ο Υδροχόος για αρχή θα ζητήσει την συγκατάθεση της λάμπας
για την αλλαγή. Αν δεχτεί, έχει καλώς. Αν τώρα η λάμπα αρνηθεί,
θα συντάξει " το μανιφέστο του ηλεκτρολόγου" και θα την καταργήσει.
ΙΧΘΥΕΙΣ : Λάμπα; Ποια λάμπα κάηκε; Δεν καταλαβαίνω ..... Όλα είναι σκοτεινά
δε βλέπω τίποτα.


Για να δω ποιος θα πει την αλήθεια τι ζώδιο είναι... ας γελάσουμε!!!!

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Κάτι για σ΄ένα

Δημιουργώντας διακόσμηση, smaragda:


ΧΑρτοκιβώτια Νουνου....

Από το youtube το αφιερώνω με πολύ αγάπη...
http://www.youtube.com/watch?v=5jLlv8fGG9o
Ξέρεις εσύ!!!!
Θα έβαζα το πρόβα νυφικού αλλά δεν μου άρεσε....


Ήτανε μια φορά και ένα καιρό ένα μικρό κοριτσάκι,
όπου ήταν με μια βαλίτσα στο χέρι και πήγαινε πότε στην Θεσσαλονίκη,
Πότε εδώ, πότε εκεί, ώσπου μια μέρα έκανε την τελευταία τις μετακόμιση...
Πίσω στο πατρικό της... με το έτερον ήμισυ όμως.... το σπιτάκι κουκλίστικο....
ήθελε όμως κάποιες αλλαγές.. γιατί ως διακοσμήτρια το κοριτσάκι πλέον κοπέλα...
ήθελε το σπίτι το κάτι τις του.
Έτσι το αλλάξανε... το ομορφήνανε μαζί... τώρα είναι πιο ζεστό, πιο γλυκό με την νέα
μορφή και τις παλιές παιδικές αναμνήσεις....

Υ.Γ.1 : Ψιτ.... δεν είπαμε να μείνετε εκεί για πάντα όμως ε!!!!! καλό το σπιτάκι αλλά.....
Σε φιλώ...και σε αγαπώ!!!
Υ.Γ.2: Ελπίζω να μην φάω ξύλο για την ανάρτηση μου..

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Κάτι για σ΄ένα

The forgetful fish:

"VILLA NATACHA" Οδυσσέα Ελύτης απόσπασμα από "Τα ετεροθαλή"

Ι

Έχω κάτι να πω διάφανο κι ακατάληπτο
Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου.

Εδώ, σε μια γωνιά που κάθισα

Να καπνίσω το πρώτο ελεύθερο τσιγάρο μου
Αδέξιος μες στην ευτυχία, τρέμοντας
Μήπως σπάσω ένα λουλούδι, θίξω κάποιο πουλί
Και σε δύσκολη θέση, εξαιτίας μου, βρεθεί ο Θεός


Κι όμως όλα μου υπακούουν
Και οι όρθιες καλαμιές και το γερτό καμπαναριό
Και του κήπου το στερέωμα όλο
Αντικαθρεφτισμένο μες στο νου μου
Ένα ένα ονόματα που ηχούν

Παράξενα μέσα στην ξένη γλώσσα :Phlox,Aster,Cytise
Eglantine,Pervenche,Colchique
Alise,Fresia,Pivoine,Myoporone
Muguet,Bleuet, Saxifrage
Iris,Clochette,Myosotis

Primevere,Aubepine,Tubereuse
Paquerette,Ancolie, και τα σχήματα όλα
Καθαρογραμμένα μες στα φρούτα: ο κύκλος, το τετράγωνο
Το τρίγωνο και ο ρόμβος
Όπως τα βλέπουν τα πουλιά, να γίνει απλός ο κόσμος
Ένα σχέδιο Πικασσό
Με γυναίκα, παιδάκι και ιπποκένταυρο.

Λέω : κι αυτό θα' ρθεί. Και τ' άλλο θα περάει.
Πολύ δε θέλει ο κόσμος. Ένα κάτι
Ελάχιστο. Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα
Όμως
Ακριβώς

Προς
Την αντίθετη κατεύθηνση

Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το

ανταποδώσει.

Ονειρεύομαι μιαν επανάσταση από μέρος του κακού και των πολέμων σαν αυτή που έκανε από το μέρος του σκιόφωτος και των αποχρώσεων ο Matise.


ΙΙ

Όμως εκεί που δυο φίλοι
Μιλούν ή και σωπαίνουν - προπαντός τότε -
Τρίτο τίποτα δεν χωρεί
Κι όπως οι φίλοι, φαίνεται
Και οι θάλασσες από μακριά επικοινωνούνε

Φτάνει λίγος αέρας, μια σταλιά τριμμένης
Μες στα δάχτυλα, σκούρας, λυγαριάς και να:
Το κύμα; Είναι αυτό;
Είναι αυτό που σου μιλάει στον ενικό και λέει
"Μη με ξεχνάς" " Μη με ξεχνάς" ; Είναι η Ανακτορία;
Ή μήπως όχι; Μήπως το νερό μόνον που τρέχει
Νύχτα - μέρα στης Αγία Παρασκευής το εκκλησάκι;

Να ξεχάσεις τι; Ποιός; Τίποτα δεν ξέρουμε.

Όπως απόβραδίς που κάτι σου έσπασε
Μια φιλία παλαιή, μια θύμηση από φάρφουρο
Ξανά πόσο άδικα ήξερες να κρίνεις

Βλέπεις τώρα που ξημέρωσε
Κι έχεις πικρό, πριν από τον καφέ, το στόμα
Χειρονομώντας άσκοπα, μιας άλλης,
Ποιος το ξέρει, ζωής, κάνεις ηχώ κι είναι απ' αυτό που
(Ή μπορεί και από τη σκέψη
Κάποτε τόσο δυνατή, που προεξέχει)
Αντικρυ σου, μεμιάς, πάνου ως κάτου ο καθρέφτης ραγίζεται.


Λέω : τη μια στιγμή, τη μόνη που
Εάν φτάνει δεν γνωρίζεις
Τα Γραμμένα ραγίζονται
Και αυτός που δίνει, παίρνει. Επειδή εάν όχι τότε θα

Πρέπει και ο θάνατος να θανατώνεται και η φθορά
Να φθείρεται και το μικρό
Τριανταφυλλί που κάποτε
Στην παλάμη σου κράτησες, βότσαλο και αυτό
Κάπου, χιλιετηρίδες μακριά, ν' ανασυντίθεται.


Με σοφία και θάρρος. Picasso και Laurens. Να πατήσουμε Πάνω στην Ψυχολογία, στην Πολιτική, στην Κοινωνιολογία, Ηλιοκαμένοι μ' ένα σκέτο άσπρο πουκάμισο.
ΙΙΙ

Άνθρωπε, άθελά σου
Κακέ - παρ' ολίγο η τύχη σου άλλη.
Σ' ένα, έστω, λουλούδι αντίκρυ αν ήξερες
Να πολιτευεύσαι
Σωστά, θα τα 'χες όλα. Επειδή απ' τα λίγα, μερικές φορές
Κι από το ένα - έτσι ο έρωτας -
Γνωρίζουμε τα υπόλοιπα. Μόνο το πλήθος να :

Στο χείλος τον πραγμάτων στέκει
Ολα τα θέλει και τα παίρνει και δεν του μένει τίποτα.
Κιόλας έφτασε το απόγεμα
Γαλήνιο σαν της Μυτιλήνης ή μιας ζωγραφιάς
του Θεοφίλου, ως πέρα το Eze, το Cap Estel,
Κόλποι όπου σιάχνει αγκαλιές ο άερας

Μια διαφάνεια τόση
Που τα βουνά τ' αγγίζεις και τον άνθρωπο εξακουλουθείς να βλέπεις
Που πέρασε ώρες πριν
Αδιάφορος, μα τώρα πρέπει να έφτασε.

Λέω: ναι, πρέπει να έχουν φτάσει
Ο πόλεμος στο τέρμα του, και ο Τύραννος στην πτώση του

Και ο φόβος του έρωτα μπρος στη γυμνή γυναίκα.
Έχουνε φτάσει, έχουνε φτάσει και μόνο εμείς δε βλέπουμε
Παρά ψαύοντας ολοένα πέφτουμε στα φαντάσματα πάνου.

Αγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς
Πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι

Χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι
Κι είναι ανάγκη να μείνω απ' τους απέξω.

Επειδή και ο Αφανής, παρών αισθάνομαι πως είναι

Ο μόνος που τον ονομάζω Πρίγκιπα, όταν
Ηρεμα το σπίτι
Αγκυροβολημένο μες στο ηλιοβασίλεμα

Βγάνει άγνωστες λάμψεις
Και σαν από έφοδο, μια σκέψη
Εκεί που για τ' άλλου τραβούσαμε αναπάντεχα μας κυριεύει.

1969


Υ.Γ.1 : Dorys, ελπίζω να σου άρεσε η αφιέρωσει μου...

Υ.Γ.2: Και αυτά τα πουλιά στην φωτογραφία είναι γλάροι.. λέω μήπως ξέχασες..


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Κάτι για σ΄ένα

Αναστασία : Λουλούδι της κανέλας:

"ΤΟ ΕΡΗΜΟΝΗΣΙ"
Τι άλλο από Οδυσσέα Ελύτη


Γεια σου Απρίλη γειά σου Μάρτη

και πικρή Σαρακοστή
Βάζω πλώρη και κατάρτι
και γυρεύω ένα νησί
που δεν βρίσκεται στο χάρτη

Το κρατάνε τον αέρα
τέσσερα χρυσά πουλιά

Δε γνωρίζεις εκεί πέρα
ούτε κλέφτη ούτε φονιά
ούτε μάνα και πατέρα

Τα λουλούδια μεγαλώνουν
κάθε νύχτα τρείς οργιές
Τις ακρογιαλιές ισκιώνουν
και τα δέντρα στις πλαγιές
σαν καβούρια σκαρφαλώνουν

Μες τις ερημιάς τ΄άγέρι
ολ΄αγιάζουνε μεμιας
Πιάνεις του Θεού το χέρι

και στα κύματα ακουμπάς
σαν αγριο περιστέρι

Γειά σας έχτρες γειά σας μίση
και γινάτι καθενός
Αμα βρείς το ερημονήσι

όλα τ΄άλλα είναι καπνός
Μια φορά να το 'χεις ζήσει.


Υ.Γ.1 : αφιερωμένο στην Αναστασία μας..... αυτό το καταλάβατε...!
Υ.Γ.2: μια φορά μονάχα..... για σ΄ένα και μια για μ΄ένα....Ζήσε!!!


Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Κάτι για σ΄ένα

Ο κόσμος ενός τρελλού :

"Βάθος" Οδυσσέας Ελύτης


Αρχίσαμε μια λέξη που να μη χωράει τον ουρανό αλλά να τυραννεί
την άνεση του ανέμου καθώς ξεχύνεται στις χτυπημένες από την
άρμη της προσδοκίας στεριές ή πάνω στα κρύα μουράγια όπου βαδίζει

από αιώνες απόκληρος της λησμονιάς ο ίσκιος. Ορκισμένη χώρα!
Παλιά πουλιά γεμάτα σύννεφα, πότε κατά τη δύση που χαράζει στα
στήθια μας έλη ανίας, πότε κατά την ανώριμη καρδιά που ζητάει να
μπεί πεισματικά στη φύση...

Ακόμα θυμόμαστε τα κουρέλια μιας πυρκαγιάς γεναιόφρονης, τα
πειράματα ενός χαρταετού που σάστισε τα δάκτυλα μας ψηλά στον
αγέρα ή στην αρχή ενός δρόμου όπου σταθήκαμε για ν΄αναζητήσουμε
μια γυναίκα γεμάτη ανταποκρίσεις γεμάτη σκι
ές στοργής ταιριασμένης
στα τολμηρά κεφάλια μας. Ακόμη θυμόμαστε την αγνότητα που την είχαμε
βρει τόσο αινιγματική, πλυμένη σε μιαν αυγή που αγαπούσαμε γιατί δεν
ξέραμε πως μέσα μας, ακόμα πιο βαθιά, ετοιμάζαμε άλλα όνειρα πιο
μεγάλα που θα έπρεπε να σφίξουν στην αγκαλιά τους ακόμα περισσότερο
χώμα, περισσότερο αίμα, περισσότερο νερό, περισσότερη φωτιά, περισσότερον Ερωτα!

Υ.Γ.1 : αφιερωμένο στον Τρελλλλλλό που ξανα
γύρισε..
Υ.Γ.2: δεν ξέρω αν θα σου αρέσει ή αν θα σου πάει....
...............θέλω να πιστευω ότι θα σου αρέσει....


Απλά ......... περιμένω.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Κάτι για σ'ένα

JACKI:


"Εκείνο που δε γίνεται "
Οδυσσέας Ελύτης


Να 'χε η νοσταλγία σώμα να το σπρώξω απ' το παράθυρο έξω! Να
τσακίσω εκείνο που δε γίνεται! Κορίτσι που από το γυμνό σου
στήθος σαν από σχεδία κάποτε μ' έσωσε ο Θεός

Και ψηλά πάνω απ' τα τείχη με την ημισέληνο με πήγε μην και από
δική μου

Ακριτομύθια και οι Τύχες σε βάλουν στο σημάδι Όπως
κι έγινε Γιατί τέτοια θέλει κι αγαπά η ζωή που εμείς αλλού
πιστεύουμε πως είναι

Κι από τ' άλλο μέρος της αγάπης από τ' άλλο μέρος του θανάτου
υπνοβατούμε ώσπου αβάσταχτα περισφιγμένο κείνο που μας έγινε
σάρκα της σαρκός σαν το φώσφορο μέσα μας πάρει φωτιά και
ανάψει και ξυπνήσουμε

Ίσια ναι πάει ο χρόνος αλλ' ο έρωτας κάθετα και ή κόβονται
στα δυο ή που δεν απαντήθηκαν ποτέ Άλλ' αυτό που μένει σαν

Άμμος από δυνατόν αέρα στα δωμάτια και η αράχνη κι έξω στο
κατώφλι

Ο λύκος με το στρογγυλό το μάτι που ολολύζει πιθανά φαίνονται
όλα και προπάντων τα βουνά της Κρήτης που μικρός τα' χα στο
χιόνι και τα ξαναβρήκα δροσερά μα τι σημαίνει

Που κι ελεύθερος να μείνεις που και νικητής πάλι ο ήλιος γέρνει
κι είναι ολόγυρά σου

Σιγαλιά γεμάτη ακτές καταστραμμένες όπου ακόμη κατεβαίνουνε
τα σύννεφα να φάνε χόρτο λίγο πριν για πάντα σκοτεινιάσει


Σαν να πήραν τέλος οι άνθρωποι και να μην έχει μείνει άλλο τίποτα
καίριο να ειπωθεί.

Υ.Γ.1:Αφιερωμένο στην γλυκιά μου Jacki.....
Υ.Γ.2:Έτσι ένα κείμενο.....και μια φωτογραφία....

Ποιάσε μια μπύρα δεν πειράζει για τον μπέμπη....
Καληνύχτα ψυχή !!!


Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Italia...... 15 μέρες.... Με αεροπλάνο.....

Ξεκινάμε..... από Θεσσαλονίκη προς Ρώμη..... και από εκεί θα παίρναμε άλλο αεροπλάνο για Brescia...
Αλλά ποιος είπε ότι όλα πήγαν καλά....
Καθυστέρηση!!!!!! λέει το αεροπλάνο και θα χάσουμε την ανταπόκριση..
Δηλ; Θα διανυκτερεύσετε στην Ρώμη και το πρωί θα πάρετε το άλλο αεροπλάνο.
Τι; μου έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο..... γιατί σε μένα;

Να πω ότι θα μπορούσαμε να δούμε Ρώμη να πω ΟΚ... σε καλό βγήκε.... αλλά τι να δούμε... Φτάσαμε 23:30 Ρώμη και ψάχναμε με ένα ζευγάρι άλλο το όποιο ευτυχώς ξέρανε (ε όχι η κοπέλα ήξερε) την γλώσσα και μπόρεσε να μας βοηθήσει... να βρούμε το ξενοδοχείο που μας στείλανε για νάνι.....και το πρωί 7:00 η ώρα έπρεπε να είμαστε πάλι αεροδρόμιο..... εμ....
Που να προλάβεις να δεις τι; Είδαμε το αεροδρόμιο της Ρώμης ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΕΜΕ?!!! το περπατήσαμε σχεδόν όλο ευτυχώς είχε κάτι απέραντους κυλιόμενους διαδρόμους..... και ήταν κάπως ( κάπως λέω καλύτερα)
Επάνω στην φώτο είμαι απέναντι από το αεροδρόμιο όπου τελικά βρήκαμε ένα λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο ξενοδοχείο...... ουφ......
Πήγαμε φάγαμε,κοιμηθήκαμε, ξυπνήσαμε όλα πληρωμένα από την Alitalia μην χέσω για εταιρία..... και τσουπ να από κάτω και το αεροπλάνο..

Φύγαμε.... φτάσαμε..... ήρθε ο Ιταλός σύζυγος της αδελφής του Γιώργου να μας πάρει....
Και ξεκινάει η Ζωή στην Ιταλία..
Να πω ότι δεν καταλάβαινα κουβέντα.... μιλούσε γερμανικά με τον γαμπρό του ο Γιώργος και εγώ.... απλά προσπαθούσα να καταλάβω γιατί γελάμε.....
Έτσι πέρασε η πρώτη μέρα..

Στην Βrescia... τα κτίρια του στιλ όπως επάνω...τράπεζες πολλές τράπεζες...

Τα τρίδυμα.... για να διευκρινίσω για την Jacki... Αυτό το στιλ είχαν πάρα πολλά και επαναλαμβανόμενα σε όλη την πόλη.

Πολύ πράσινο παντού μέσα στην πόλη, δέντρα και στους δρόμους λουλούδια..
Από κάτω ένα από τα πανέμορφα μέροι που πήγαμε σε ένα κάστρο της πόλης

Το κάστρο.
Μέσα στο κάστρο... ένα ποδήλατο από τα πολλά που κυκλοφορούσαν γενικά και στην πόλη
Ποδηλατοδρόμοι Ευρώπη σου λέει, πολύ ωραίο ποδήλατο θα παρω και εγώ ένα να βάζω τον μπέμπη...

Από κάτω ένα κανόνι και άλλα πολλά στο κάστρο που ήταν πανέμορφα και φανταστικά.
ΤΕΡΑΣΤΙΟ; ναι είναι μεγάλο.

Αλλάζουμε τοπίο.... Ένα σακατεμένο αυτοκίνητο που το τι ήθελε να μας πει σε μια πλατεία δεν ξέρω.... Κάτι θα σημαίνει..

Φεύγουμε να πάμε σε μια λίμνη και τεράστια και αυτή πράσινο πολύ και κάνανε μπάνιο.
Σπίτια πάρα πολλά πλουσίων και εκεί λέει πάνε οι ηθοποιοί και μένουνε...
Sirmione λεγόταν η λίμνη αυτή.... στο Lago di Garda .... και το κάστρο που βλέπετε από κάτω...
αράζανε στο γρασίδι λέμε!!!!! είναι τρελοί οι Ιταλοί..

Πάντα μου άρεσε να βλέπω κάστρα. Έχουμε και εμείς στην Καβάλα.... (αχαχα)

Γύρο από το κάστρο και μέσα ένας χαμός από κόσμο..... Έλληνα άλλο πάντως δεν συναντήσαμε άλλον...

Παλιά κτίσματα όπως αυτό επάνω... πολλές φωτογραφίες αλλά συγνώμη δεν μπορούσα να τις βάλω όλες κουράστηκα....
Κάποια στιγμή θα κάνω αφιέρωμα μόνο τις φωτογραφίες χωρίς λόγια.

Η λίμνη που κάνανε μπάνιο ήταν τόσο καθαρή σαν θάλασσα.. (περίπου.... είχε κυματάκι)
Το τρενάκι που πήραμε να πάμε πάνω ψιλά σε άλλο μέρος..
Από κάτω το μέρος μια φωτογραφία τις λίμνης... πολύ περπάτημα λέμε....
Τα πόδια μου πριστήκανε..
Γενικά ξεκουράστηκα πολύ, ασχέτως το περπάτημα... πολλά πράγματα είδαμε..
Αλλά αυτά τα λίγα... μπορώ να πω..
Απλά όμορφα και ξεκούραστα.
Επιστροφή μετά από τόσες μέρες.... πήραμε το αεροπλάνο αφού μας αλλάξανε αεροδρόμιο 2:00 η ώρα το βράδυ.. και ψάχναμε να βρούμε που τι πως και γιατι;
Όλα καλά αν εξαιρέσεις ότι έβλεπα το φτερό....... είχε κακοκαιρία και περνούσαμε μέσα από τα σύννεφα.
Αναταράξεις και στροφές πολλές στροφές ρε παιδί μου....!!!!
Σκατά!!! οι δρόμοι τους ήταν πιο ίσιοι....
Μην ξεχνάμε το αεροπλάνο που επιστρέψαμε.... είναι ακριβώς αυτό από κάτω...
Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι με το που πιάσαμε αεροδρόμιο Ρώμη και ακούσαμε Ελληνικά από άλλους ήταν φοβερό το αίσθημα.... δεν έχει σαν τον Έλληνα ρε..... φοβερή γλώσσα, κουλτούρα, ομορφιά.... τι να λέω τώρα...
Εκεί δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τους ανθρώπους.... εξαιρείται ο γαμπρός του Γιώργου.... είναι άλλος άνθρωπος...
Μην ξεχάσω να πω ότι ο μπέμπης πήγε και γύρισε Ελλάδα σώος και πολύ καλά.
Έκανε το ταξιδάκι του..... και είναι καλά.
Εγώ και ο Γιώργος είμαστε καλά...... και να πω την αλήθεια..... τον αγαπάω πάρα πολύ.
Ακόμα και ακόμα περισσότερο.
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο σειρά σας τώρα.....
Σας ακούω.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Εδω ειμαι ντε!!!!!

Είμαι εδώ απλά δεν έχω χρόνο καθόλου.
Να κάτσω, να γράψω, να σκεφτώ τι να γράψω καλά ξέρω....
Θέλετε φωτογραφίες από την Ιταλία και εγώ όταν βάλω μια τάξη θα σας
Βάλω και εσας......




Πήρα το dvd του γάμου.... φωτογραφίες όχι ακόμα....

Αυτά τα λέμε σε λίγες μέρες...... υπομονή λέμε....

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Ιταλία!!!!!!

Φεύγω αύριο................

Bye Bye !!!!

Θα τα πούμε σε καμία 15αρια μέρες...........


Φιλάκια....

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Νίκος Γκάτσος


Πέντε γράμματα

Το πρόσωπο του σύννεφο
το πέρασμα του μπόρα
κι η ομορφιά του σύνορο
για της καρδιάς τη χώρα.
Απόψε ανοίγει ο άνεμος
του νου τα παραθύρια
για να περάσει ο άγγελος
με τ' άχραντα μυστήρια
_
Στον ουρανό σκαρφάλωσα
τον κόσμο να μετρήσω
κι είδα την άσπρη θάλασσα
που θα σε φέρει πίσω.
Είδα κατάρτι γυρισμού
κι ένα πουλί του νότου
με το κρυφό μαράζι του
και το παράπονο του.
_
Πέντε γράμματα
ταιριάξανε και κάναν την αγάπη
πέντε γράμματα
γεννήσανε τον πόνο και το δάκρυ
πέντε γράμματα
μας παν ως του παράδεισου την άκρη.


Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Το κτήμα...


η ζουζού..................................

η καλύβα...........


Είναι όμορφα πολύ στο κτήμα....ξεχνιέμαι...
Είναι ησυχα εκεί που ακούς το πρωί τα πουλιά μόνο...(ώρα 7:00)
Είναι γαλήνια όταν ο ήλιος πέφτει......................................................................

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

3-5-2009

Παντρευτήκαμε...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ήταν όλα τόσο όμορφα....
Μόλις βρω χρόνο θα επανέλθω..

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Πάμε να βάψουμε αυγά.....

Το νυφικό παπούτσι είναι έτοιμο..... πως σας φαίνεται!!!! Σπόντα πριν τα αυγά... τα πρώτα ευρώ μπήκανε...
το θέμα είναι που θα περπατήσω εγώ εδω πάνω!!!!!!!
(θα έχω φάει και αρκετό κατσίκι, αυγά, κοκορέτσι... κτλ.)




Καλό Πάσχα.................................................................... Καλή Ανάσταση!!!!!
Βράσαμε το νερό, βάλαμε μέσα τα αυγά αφού τυλίξαμε σε καλσόν κάποια φύλλα σε μερικά για σχέδια, βάλαμε τα αυγά και περιμένουμε.
Χα κάτι σε ροζέ μου κάνει ας τα αφήσουμε λίγο ακόμα.
τα βγάλαμε και ότι έγινε έγινε, μικρή επιτυχία είχαμε... για να δούμε
Βαμβάκι στο λάδι και τα γυαλίζουμε.... και να το αποτέλεσμα...
Το αυγό που έκανε μόνο του βάση για να στέκεται όρθιο..μας έφυγε το κάλυμμα..
Και το καλαθάκι για την διακόσμηση.... Τέλος....

Και όλα αυτά για να τα σπάσουμε και να τα φάμε.... ποιος θα είναι ο τυχερός να
κρατήσει το αυγό του άθικτο δεν ξέρω....

Σας φιλώ και μακάρι να είχατε καλύτερη επιτυχία.....

Και τώρα μια σπόντα!!!!!!