Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

28 Οκτωμβρίου.

Ήταν το 1940, όταν λέγοντας το ΟΧΙ η Ελλάδα μας, έδωσε το σύνθημα στη
φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι να ξεκινήσει την επίθεση εναντίον μας,
Η χώρα μας πολέμησε θαρραλέα ενάντια στις δυνάμεις τους.

Πάνε 71 χρόνια από τότε... και σαν σήμερα.. Γίνονται αυτά που γίνονται..
Δεν σέβονται την μνήμη αυτόν που δώσανε με θάρρος τις ζωές τους για να
είμαστε ελεύθεροι τώρα... και να ζούμε την μιζέρια...
να κλαίμε γιατί πάλι δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι..
Ναι ο λαός της Ελλάδας δεν αντέχει την χούντα και ποτέ δεν θα την δεκτή..
Ναι κουραστήκαμε να σκύβουμε το κεφάλι.... και θα δείτε ακόμα χειρότερα να γίνονται,

Ας μην φτάσουμε στο σημείο να δούμε τέτοιο κακό... ΤΑ ποσοστά, όσο μικρά ή μεγάλα είναι... είναι νεκροί άνθρωποι που άφησαν πίσω τους γονείς, γυναίκες, παιδιά και φίλους.
Ας είμαστε μια αγκαλιά, εμείς δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα "αυτοί" έχουν. μοιράζουντα δικά μας και τα τρώνε μόνοι τους...
ας μην τους αφήσουμε !! ας πούμε το μεγάλο ΟΧΙ
για μια ακόμα φορά.. Όσο σκληρό και αν ακούγεται, να θυμάστε τους αριθμούς... Ας γίνει ο Πόνος της Ιστορίας μάθημα για ένα καλύτερο μέλλον... για εμάς και για τα παιδιά μας.
Y.Γ. Μέρος αυτών που έγραψα είναι απόσπασμα από το Ημερολόγιο του Γιάννη Σερβετά.. του 2008..(το πορτοκαλί) όσοι το έχουν ας ανατρέξουν να δουν εκείνη την μέρα τη έγραφε... Εγώ απλά το αναβάθμισα... Τ0 φετινό δεν το είχα (συγνώμη Γιάννη η κρίση βλέπεις δεν μου φθάνανε να το αγοράσω)..

Αφήστε μας να ζήσουμε... σας παρακαλώ... μόνο αυτό θέλουμε... ε ? πείτε τους ρε παιδιά..!!


Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Δευτέρα!!! η δεύτερη μέρα της εβδομάδας

Σήμερα, σηκώθηκα με το ζόρι ποιος εγώ...
Ναι όσοι με ξέρουν το καταλαβαίνουν αυτό που λέω..
Ε μάλλον χειμώνιασε... Ε μάλλον είχ κουραστεί το Σαββατοκύριακο.. ε μάλλον τώρα που τα λέω έχω και μια σκατοΔευτέρα... στο μαυλό...
Χειρότερη μέρα από την σημερινή δεν έχει...

Στην δουλειά δεν έβαλα κώλο πάω να πω την μαμά μου.... αλλά μάλλον δεν σήκωσα κώλο από την καρέκλα γιατί έχω καθιστική δουλειά... (σχεδιάστρια)... Όχι τι; καθόμουν ναι και κουράστηκα για όσους δεν το καταλαβαίνουν. ξέρεις τι έιναι να μην σηκώνεις κεφάλι..

Τα τηλέφωνα δεν με άφησαν να δουλέψω... και ναι έτσι δεν μπορούσα να σηκώσω κεφάλι.... γιατί έπρεπε να τελειώσω την δουλειά μου..
και άντε πήγε 14:03 και παίρνει το αφεντικό τηλέφωνο όπως βέβαια κάνει κάθε μέρα....
και όλα τότε τα θυμάται... όχι δες αυτό όχι τύπωσε το τάδε σχέδιο γιατί είναι επείγον
ε ναι τα νεύρα κρόσσια... βρε άνθρωπε σχολάω... πρέπει να πάω σπίτι να πάρω το παιδί από την μαμά να πάω σπίτι με τα πόδια μέσα στο κρύο.... να βάλω το παιδί για ύπνο γιατί δεν αντέχει άλλο... νυστάζει....
Τόσες φορές σου το είπα ότι βιάζομαι μην με γαμ..... τέλος πάντων.. αλλά δεν καταλαβαίνει.!!!! δεν καταλαβαίνει...
Ε σιγά λέει πέντε λεπτά δεν μπορείς να περιμένεις και τα δέκα λεπτά γίνονται 12 λεπτά... και τι να πω...
Μακάκας...
Σπίτι επιτέλους... να ετοιμάσω... να περιμένω να σχολάσει και ο σύζυγος... να φάμε... και εκεί που λες να ηρεμήσω.(τα πιάτα, όχι καλοί μου άνθρωποι, έλεος αυτά το απόγευμα... δηλαδή το απόγευμα ήρθε..σκατά).. ξυπνάει το ζουζούνι... ο άντρας λίγο να ξεκουραστεί ... γιατί πρέπει να φύγει ξανά για το μαγαζί.. εμ δεν φτάνει όμως ο χρόνος....
Να φάει το παιδί... να παίξει το παιδί... να μαγειρέψει η μαμά... και πάλι καλά...
να κάνει μπάνιο το παιδί !!! γιατί δεν τον έκανε χθες..
Ε η ώρα πήγε 21:00 ωχ πότε... γάλα το παιδί... ο κούκλος μου είναι λατρεία χαλάλι όλα...
αλλά δεν έχει γάλα.. τηλέφωνο τον μπαμπά φέρε γάλα για το παιδί !!
Και περιμένουμε τον μπαμπά μας να μας φέρει γάλα.... και όχι τίποτα τώρα δεν το πίνει.. τραγουδάει αυτή την στιγμή... να πάω να τον μαλώσω.... ; ε πρέπει ε? το πρωί πάλι δεν θα σηκώνεται!! πήγε 22:30...
Ε είμαι λίγο πτώμα... και το δύσκολο είναι ότι και αύριο πρέπει να σηκωθούμε... για μια ακόμα μέρα.. Τρίτη δόξα το Θεό...
Η Δευτέρα δεν είναι πάντα έτσι... και αλήθεια τώρα που τα έγραψα... υπήρξε και χειρότερη Δευτέρα !!!! χαχαχα

Καλή βδομάδα... και που είστε την Παρασκευή καθόμαστε... ωραία ε?





Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

ΕΝΑ ΑΣΧΕΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ:



Μπαίνει ένας άντρας με την γυναίκα του στο οδοντιατρείο.
Τον σταματάει η γραμματέας:
- Έχετε ραντεβού με τον γιατρό;
- Ποιο ραντεβού κοπέλα μου; Εδώ καιγόμαστε!
- Εσείς καίγεστε, αλλά ο γιατρός μέσα έχει ασθενή!
- Γιατρέ... ΓΙΑΤΡΕ, άρχισε να φωνάζει ο άντρας. Βγαίνει ο Γιατρός,
ο τύπος τον πιάνει παραμάσχαλα και του λέει:
- Γιατρέ μου, σώσε με!Βιάζομαι πάρα πολύ. Κάτω στο αμάξι με περιμένουν οι φίλοι μου.
Θέλουμε να πάμε όλοι μαζί, αντροπαρέα, στο καζίνο. Σε παρακαλώ πάρα πολύ, βγάλε
το δόντι εδώ, στα όρθια στο διάδρομο.
- Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα. Πρέπει να καθίσετε στην καρέκλα, να σας βάλω αναισθητικό.
- Όχι ρε γιατρέ! Τι αναισθητικό και αηδίες. Εδώ σου λέω ότι βιάζομαι!
Δεν έχω χρόνο να περιμένω να δράσει το αναισθητικό. Έτσι θα το βγάλεις, πάρε
την τανάλια σου και τράβα το μια...
Ο οδοντίατρος έπαθε πλάκα. Πρώτη φορά έβλεπε άνθρωπο να του ζητάει να του βγάλει
δόντι χωρίς αναισθητικό.
- Ποιό δόντι πονάει ακριβώς;
- Ανοιξε ρε γυναίκα το στόμα σου και δείξε στο γιατρό ποιο δόντι σε πονάει.!