Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ηταν τρέλα....








































































Πόσο χαρά μπορεί να σου δώσει το χιόνι.....

Με ξύπνησε ο Γιώργος καθώς έφευγε το πρωί για την δουλειά 6:00 η ώρα
και μου λέει να σου πω κάτι έλα να δεις θέα... "χιόνισε" με χαμηλή φωνή... πετάχτηκα πάνω σαν ελατήριο..... τρέχω και βλέπω να είναι όλα άσπρα...

πρώτη σκέψη δεν θα πάω στην δουλειά....
δεύτερη σκέψη που είναι η φωτογραφική....
τρίτη σκέψη πω πω δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ τώρα..
τέταρτη σκέψη... να ξυπνήσει και ο μικρός να δει τι όμορφα είναι ...

το στάδιο άσπρο..... ήταν πράσινο εχθές....
πολύ χιόνι... αχ πόσο μου αρέσει..

Το βλέπετε αυτό το απάτητο στην βεράντα... ε θα το βγάλω και φώτο όταν το πατήσει ο μικρούλης μου....
να κάνουμε χιονάνθρωπο.

Δεν πήγα στην δουλειά.... ο μικρός καταχάρηκε δεν τον έβγαλα ακόμα έξω
και το σκέφτομαι αν τον βγάλω γιατί τον έχω λίγο αρρωστουλη, του έβαλα χιόνι σε ένα τάπερ και έπεξε...
Μεγάλη η χαρά..... Ο άντρας μου δεν ξέρω αν θα μπορέσει να γυρίσει εκεί που είναι...

Ασπρα Χριστούγεννα, είχαμε καιρό να δούμε τέτοιο χιόνι..
Ασπρισε ο τόπος...