Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

πάλι παιχνίδι... καλή φάση.

10 + 1 πράγματα που πρέπει να κάνω κι όμως δεν κάνω.Πρέπει να:

1. πάω να πληρώσω την δόση της μηχανής.
2. κόψω το κάπνισμα μήπως μαζέψω κανένα ευρώ για την δόση
3. σταματήσω να αγχώνομαι με απλά πράγματα όπως : "έγω πότε θα γίνω μάνα;"
4. πάω διακοπές γιατί τις έχω ανάγκη.
5. αλλάξω καρδαρόμπα αλλά δεν έχω χρόνο.
6. κάνω μαθήματα μπαγλαμά.
7. πάρω το lower, όχι οτι δεν ξέρω αγγλικά αλλά χρειάζετε για τις προκυρήξεις.
8. τελείωσω ένα παζλ που έχω πάρει από την Πράγα πριν 3 χρόνια αν θυμάμε καλά.
9. τακτοποιήσω την ντουλάπα μου.
10. ζωγραφίζω πιο συχνά..... γιατί μου αρέσει.
11. σταματήσω να τρώω, μήπως χάσω κανένα κιλό.

10 + 1 πράγματα που δεν πρέπει να κάνω κι όμως κάνω.Δεν πρέπει να:

1. καπνίζω με το που ξυπνάω το πρωί, αργότερα στο γραφείο καλά είναι.
2. τσατίζομαι με το παραμικρό.
3. θυμώνω με την μαμά μου γιατί μου τα"λέει" για το καλό μου.
4. πίνω πολύ. (αλκοολικιά δεν είμαι.. μήπως έχει κανείς κανένα τηλέφωνω να μου δόσει των Α.Α.)
5. ξενυχτάω με το να γράφω στο blog και να διαβάζω τον αλλονών.
6. κάνω ορθρογραφικά λάθη, γιατί τα βλέπει η αδερφή μου και μου την λεεί.
7. θυμώνω με την αδερφή μου που μου λέει να μην πιώ άλλο ποτό φτάνει ένα. (κι άλλο ένα και άλλο ένα, Ε Κώστα!!!) , όχι δεν είμαι αλκοολικιά είπαμε.
8. σταματήσω να μαλώνω τις ανηψιές μου με το παραμικρό, γιατί παιδια είναι και εγω τα ίδια έκανα.
9. τρώω πολλές σοκολάτες.
10. διαβάζω τόσο πολύ, τελικά με χαλάει.
11. βαριέμαι.

10 + 1 πράγματα που θέλω να κάνω κι όμως δεν κάνω.Θέλω να:

1. πάω διακοπές, νομίζω το ξανα είπαμε; ας το ξανα πούμε μήπως και πάω.
2. πάρω αυτοκίνητο.
3. πάω να δω την γιαγιά μου (στην Κατερίνη). ίσως αν έπερνα αυτοκίνητο(δικαιολογίες)
4. πω κάποια πράγματα στον ......
5. μάθω και Ιταλικά.
6. ώρες ώρες να κόψω τα μαλλιά μου..
7. του πω ότι τον αγαπώ. Εκτός όλα τα υπόλοιπα που θέλω να του πω.
8. φύγω από αυτή την πόλη
9. κοιμηθώ.
10. πάρω ένα ποδήλατο.
11. πάρω τα βουνά

10 + 1 πράγματα που δεν θέλω να κάνω και δεν κάνω: Δεν θέλω να:

1. κάνω παρέα με ανθρώπους με άδειο μυαλό.
2. πλένω τα πιάτα όταν με λέει η μάνα μου, αλλά όταν θέλω εγώ.
3. πίνω γαλλικό καφέ.
4. κατεβάζω τα σκουπίδια.
5. φτιάξω την ντουλάπα μου.
6. κόψω το τσιγάρο.
7. κάνω ότι μου λένε.
8. ακούω τον κόσμο.
9. εκμεταλέυομαι τους ανθρώπους.
10. γίνομαι βάρος σε κανέναν.
11. δεν θέλω να... δεν θέλω να αλλάξω... μ' αρέσω...

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Αυτό το ήξερες.... Οσα δεν ήξερε ο Αινστάιν No1


1. Γιατί ο ορίζοντας είναι τόσο πολύχρωμος όταν ο ήλιος ανατέλλει αλλά και όταν δύει;

Όταν ο ήλιος είναι χαμηλά στον ουρανό στην διάρκεια της ανατολής ή του ηλιοβασιλέματος, το φως διατρέχει πολύ μεγάλη απόσταση μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης. Ενώ διασχίζει όλη την ατμόσφαιρα, ένα μεγάλο μέρος του γαλάζιου φωτός που ξεκίνησε να κινείται προς την κατεύθυνσή σου σκεδάζεται σε πολλές άλλες κατευθύνσεις, οπότε το φως που φτάνει σ΄ εσένα έχει εξαντλήσει το γαλάζιο του. Το ηλιακό φως που έχει εξανλήσει το γαλάζιο του φαίνεται κόκκινο, πορτοκαλί ή κίτρινο, ανάλογα με το μέγεθος των σωματιδίων σκόνης που τυχαίνει να βρίσκονται στον αέρα και τα χρώματα που σκεδάζουν.
Αν αυτό σου χάλασε τη ρομαντική ιδέα που είχες, ξέχνα όσα είπα.

2. Δίπλα στην όμορφη θάλασσα
Κάθε φορά που βρίσκομαι στην ακρογιαλια, νιώθω μια δροσερή αύρα να έρχεται απο τον ωκεανό. Είναι η φαντασία μου, ή συμβαίνει κάτι στην ακρογιαλιά που φέρνει δροσερό αέρα;

Έχεις δίκιο. Το "θαλασσινό αεράκι" δεν είναι μόνο το όνομα χιλιάδων ξενοδοχείων. Το αεράκι που έρχετε απο τη θάλασσα είναι ένα αληθινό φαινόμενο που κάνει την ακρογιαλιά πιο δροσερή από τα μεσόγεια - το απόγευμα τουλάχιστον, που έτσι κι αλλιώς είναι η ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να δροσιστούν. Στην διάρκεια της ημέρας, ένα δροσερό αεράκι φυσά σχεδόν πάντα από τον ωκεανό προς την στεριά, όχι το αντίθετο. Τα αεράκια αυτά ξεκινούν λίγες ώρες μετά την ανατολή, κορυφώνονται στη μέση του απογεύματος και σταματούν το σούρουπο.
Να πως συμβαίνει. Ξεκινώντας από το πρωί, ο ήλιος χτυπά και τη στεριά και τη θάλασσα. Όμως, η θάλασσα δε ζεσταίνεται αρκετά από την λιακάδα, επειδή είναι τόσο πολύ κρύα και απέραντη που απαιτεί ατελείωτη θερμική ενέργεια, και τη ρουφά χωρίς η θερμοκρασία της να ανεβαίνει ούτε κατά ένα βαθμό. Η στεριά, από την άλλη, ζεσταίνεται αρκετά από τις ηλιακτίδες. Το χώμα, τα φύλλα των φυτών, τα κτίρια, οι δρόμοι, και ούτω καθεξής ζεσταίνονται σχετικά εύκολα. Καθώς η γη ζεσταίνεται, ζεσταίνει και τον αέρα πάνω από αυτή, ο οποίος διαστέλεται και ανεβαίνει. Ο πιο δροσερός και πιο πυκνός αέρας που στέκεται πάνω από το νερό, κυλά κάτω απο το ζεστό αέρα, περνά πάνω από την παραλία και δροσίζει τους λουόμενους.
Δεν είναι μόνο ότι το αεράκι του ωκεανού είναι δροσερό. Ακόμη κι αν δεν ήταν, και πάλι θα δρόσιζε τις ορδές των λουόμενων εξατμίζοντας τον ιδρώτα τους.


3. Τι συμβαίνει με εκείνα τα χάλκινα βραχιόλια που υποτίθεται ότι θεραπεύουν την αρθρίτιδα;

Ανοησίες. Το σκεπτικό (πολύ επιεικής όρος) πίσω από αυτά τα μπιχλιμπίδια - βουντού φαινεται πως είναι: α) ότι ο χαλκός είναι καλός αγωγός ηλεκτρισμού (και είναι), β) ότι υπάρχει " ηλεκτρική ενέργεια στην ατμόσφαιρα" (ότι και να σημαίνει αυτό) , και γ) ότι συνεπώς ένα χάλκινο βραχιόλι θα έλξει εκείνη την " ενέργεια" και θα τη μεταδώσει στα κόκαλα σου που πονούν. Και, φυσικά, όλοι ξέρουμε ότι η "ενέργεια" κάνει καλό.
Η μόνη ενέργεια που θα παραγάγει το βραχιόλι, πάντως είναι ενέργεια που θα καταναλώσεις τρίβοντας τον καρπό σου για να βγάλεις το πράσινο σημάδι που θα σου αφήσει. (Δοκίμασε με ξίδι.)






Τρίτη 15 Απριλίου 2008


Ο μπαγλαμάς.

Μπιθικώτσης Γρηγόρης

Μουσική/Στίχοι: Σπανός Γιάννης/Παπαδόπουλος Λευτέρης

Άκου πως κλαίει ο μπαγλαμάς
κλαίει κορίτσι μου για μάς
Δάκρυ τα τέλια στάζουνε
οι δρόμοι μας αλλάζουνε

Αναστενάζει ο μπαγλαμάς
δεν ήταν η χαρά για μάς
Πώς να ταιριάξω μ’ άλληνε
ψεύτικε κόσμε γυάλινε

Ένα βράδυ που θα πιω

Διονυσίου Στράτος

Μουσική/Στίχοι: Πλέσσας Μίμης/Παπαδόπουλος Λευτέρης

Ένα βράδυ που θα πιω και θα γίνω σούρα
θα γυρίσω σβούρα το Βοτανικό
Και σε όλους θα το πω, πως δεν είσαι εντάξει
Και πως μ' έχεις κάψει, γιατί σ' αγαπώ

Ένα βράδυ που θα πιω κάτω στου Γιανίμπα
θα τα κάνω λίμπα στο Βοτανικό
Για να πάψεις να γελάς με τα δάκρυά μου
τσέρκι την καρδιά μου να τηνε κυλάς

Ένα βράδυ που θα πιω ίσα μ' ένα τόννο
το βαθύ μου πόνο θα 'ρθω να σου πω
Κι αν ξυπνήσ' η γειτονιά, βρίσε με μαζί της
Έιν' ένας αλήτης, πες με απονιά

Ερώτηση:

Ποιός έχει λόγο στην ΑΓΑΠΗ ;

Περιμένω απαντήσεις;

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙ


Σεβάχ ο θαλασσινος
-
Στο φιλωτισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται και πάνε.
ρεσάλτα κάνουνε οι μούτσοι
κι οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καμηλειό το λιμανίσιο.
Θάλασσα, πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω;
-
Σαρακηνοί και Βενετσιάνοι
πιάνουν και δένουν στο κατάρτι
ελόγου μου τον καπταν - Γιάννη
το παλικάρι τον αντάρτη
τον άντρακλα στον πελαγίσο.
Θάλασσα, πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω;
-
Κι εκεί στου μακελειού την άψη
δαγκώνω τα σκοινιά τα λύνω
και μα τον Αγιο Κωνσταντίνο
όλους τους ρίχνω μες στη χάψη
δεμένους με τα χέρια πίσω.
Θάλασσα, πικροθάλασσα
πως να μην σ' αγαπήσω.
-
μουσικη : ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ : ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

ΑΚΟΥ ΑΥΤΟ

- Είναι κάτι άνθρωποι, που οι μέρες τους φεύγουν,
χωρίς ν' αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι.
Μια μυρωδιά. Έναν ήχο...
-
- Αυτή η καταραμένη συνήθεια,να επενδύεις
στην ψυχη των άλλων, ερήμην τους....
-
- Το γαλάζιο κουρασε την θάλασσα.
Το τριαντάφυλλο κούρασε την Ανοιξη.
Η σκέψη σου κούρασε την ψυχή μου.
-
- Μη φοβάσαι θα σου στείλω ένα φιλί
-
- Πάρε το βλέμμα σου από τα πόδια σου.
Κοίταξε πέρα, μακριά, στον ορίζοντα.
Εκεί σε περιμένει η ζωή. Μπροστά.
-
- Έχασε τον δρόμο του αυτός. Ζαλίστηκε.
Κάθεται και περιμένει να βγεί ο ήλιος από τη δύση.
-
- Αξίζει, τάχα μου, να βάζει κανείς ενέχυρο
για την ύπαρξη κάποιου άλλου;
Πάντως, ως τώρα, δεν ξέρω να πήγε κανείς να ξεπληρώσει
και να πάρει πίσω το ενέχυρο.
-
- Τα όρια σου σταματούν εκεί ακριβώς που αρχίζουν τα δικά μου.
Κι αυτή είναι η διαφορά.
-
- Σε είδα μέσα σε μια γκρίζα παγωμένη λίμνη,
να τριγυρνάς με τη βάρκα σου.
Μου φάνηκες λυπημένος. Είπα να κάνω την ψυχη μου
νούφαρο, να ομορφαίνω τη λίμνη σου.
Δε φαντάστηκα πόσο άγρια χτυπούσαν τα κουπιά σου.
-
- Δεν είναι ντροπή να γονατίζεις. Να πέφτεις.
Ντροπή είναι να μην προσπαθείς να σηκωθείς.
-
Αλκυόνη Παπαδάκη.

Κυριακή 13 Απριλίου 2008