Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

ΓΙΑΤΙ;

Γιατί σ' αγαπώ ακόμη τόσο;

Μετά το πέρασμα τόσου, μα τόσου χρόνου

και το κέρασμα απο σένα τόσου πόνου,

και τι δε θα 'δινα να σε πουλούσα όσο όσο

Γιατί με στοιχειώνεις;

Φύγε σε παρακαλώ μακριά τόσο,

ώστε να μετανιώσεις

που με έκανες να πονώ τόσο.


Και φτάνει μονάχα μια σου λέξη,

για να αρχίσει το παιχνίδι και να παίξει

και πάλι στην καρδιά μου ο δικός σου σκοπός.

Μήπως αυτός ήταν απο την αρχή ο σκοπός;

Να με έχεις να με στοιχιώνεις;

Γιατί, μα γιατί με πληγώνεις;

Θα 'ρθει και σένα η μέρα σου που θα το πληρώσεις.

Πρόσεχε μονάχα να μην το μετανιώσεις.

Αλλά αρκετά και πάλι

άρχισε μια μικρή λεκτική πάλη.

Όσες λέξεις για σένα και να γράψω,

δεν πρόκειται απλά να διαγράψω.

Μέχρι να 'ρθει όμως του χρόνου το πέρασμα,

αρχίζω να φτιάχνω ένα καινούργιο έρεισμα,

ώστε να έχω κάπου να ακουμπήσω

είτε ηττηθώ είτε μπορέσω να νικήσω.

αποσπασμα: Δέσποινα Κονταξή "εσένα σκέφτομαι που περιμένω"

Δεν υπάρχουν σχόλια: