Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008


Χαράματα



Σηκώθηκες χαράματα
βαλίτσες για να φτιάξεις
κι αυτά τα μικροπράγματα
παλιάς αγάπης γράμματα
Μπροστά μου να τα κάψεις

Πονάνε τα χαράματα
Αντίο λες και βρέχει
Για κοίτα με κατάματα
εδώ, δεν έχει κλάματα
εδώ, η καρδιά θα αντέχει

Κλείσε πίσω την πόρτα
πως λυπάσαι μη μου πεις
τη συνείδησή σου ρώτα
πριν βγεις

Κλείσε πίσω σου την πόρτα
να γυρίσω το κλειδί
αφού ξέρω πως ξανά δε θα 'ρθεις
γιατί δε πιστεύω πια στα θαύματα
θαύματα
γιατί δε πιστεύω πια στα θαύματα

Ετούτα τα χαράματα
ποτέ μη ξημερώσουν
στου νου μου τα χαλάσματα
να κλειναν τα τραύματα
νωρίς να με λυτρώσουν

Κλείσε πίσω την πόρτα
πως λυπάσαι μη μου πεις
τη συνείδησή σου ρώτα
πριν βγεις

Κλείσε πίσω σου την πόρτα
να γυρίσω το κλειδί
αφού ξέρω πως ξανά δε θα 'ρθεις
γιατί δε πιστεύω πια στα θαύματα
θαύματα
γιατί δε πιστεύω πια στα θαύματα.

2 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Δικο σου το τραγουδακι;;; Ομορφο...αν και δεν μου φαινεσαι ανθρωπος που θα παψει ποτε να πιστευει στα θαυματα! Θαυμα ειναι και η ιδια η ζωη που τοσο πεισματικα διεκδικεις!
Που χαθηκες ποντικακι;

ποντίκι είπε...

έλα ντε που χάθηκα!!!:; μέσα μου ψάχνω.. την Ελπίδα για ζωή, ψάχνω..

φιλια.. ευχαριστώ που περνάς.