28 Οκτωμβρίου.

Ήταν το 1940, όταν λέγοντας το ΟΧΙ η Ελλάδα μας, έδωσε το σύνθημα στη

φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι να ξεκινήσει την επίθεση εναντίον μας,

Η χώρα μας πολέμησε θαρραλέα ενάντια στις δυνάμεις τους.

Πάνε 71 χρόνια από τότε... και σαν σήμερα.. Γίνονται αυτά που γίνονται..

Δεν σέβονται την μνήμη αυτόν που δώσανε με θάρρος τις ζωές τους για να

είμαστε ελεύθεροι τώρα... και να ζούμε την μιζέρια...

να κλαίμε γιατί πάλι δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι..

Ναι ο λαός της Ελλάδας δεν αντέχει την χούντα και ποτέ δεν θα την δεκτή..

Ναι κουραστήκαμε να σκύβουμε το κεφάλι.... και θα δείτε ακόμα χειρότερα να γίνονται,

Ας μην φτάσουμε στο σημείο να δούμε τέτοιο κακό... ΤΑ ποσοστά, όσο μικρά ή μεγάλα είναι... είναι νεκροί άνθρωποι που άφησαν πίσω τους γονείς, γυναίκες, παιδιά και φίλους.

Ας είμαστε μια αγκαλιά, εμείς δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα "αυτοί" έχουν. μοιράζουντα δικά μας και τα τρώνε μόνοι τους...

ας μην τους αφήσουμε !! ας πούμε το μεγάλο ΟΧΙ

για μια ακόμα φορά.. Όσο σκληρό και αν ακούγεται, να θυμάστε τους αριθμούς... Ας γίνει ο Πόνος της Ιστορίας μάθημα για ένα καλύτερο μέλλον... για εμάς και για τα παιδιά μας.

Y.Γ. Μέρος αυτών που έγραψα είναι απόσπασμα από το Ημερολόγιο του Γιάννη Σερβετά.. του 2008..(το πορτοκαλί) όσοι το έχουν ας ανατρέξουν να δουν εκείνη την μέρα τη έγραφε... Εγώ απλά το αναβάθμισα... Τ0 φετινό δεν το είχα (συγνώμη Γιάννη η κρίση βλέπεις δεν μου φθάνανε να το αγοράσω)..

Αφήστε μας να ζήσουμε... σας παρακαλώ... μόνο αυτό θέλουμε... ε ? πείτε τους ρε παιδιά..!!