Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Έδώ τα καλά παιχνίδια....

Μετά από πρόσκληση τις butterfly καλούμαι να πω 3 ψέμματα και μια αλήθεια για τον εαυτό μου. Εσείς καλείστε να μαντέψετε ποια είναι η αλήθεια... τα αποκαλυπτήρια σε λίγες ημέρες Για πάμε:
1. Έχω κάνει ένα μικρό τατουάζ πίσω στην πλάτη έναν ποντικό...
2. Έχω τραγουδίσει σε ρεμπέτικο μαγαζί, ήταν υπέροχα. Το " ήσουνα ξυπόλητη"
3. Έχω πέσει με την μηχανή πάνω από τρεις φορές.
4. Έχω κάνει ελέυθερη κατάδυση σε 15 μέτρα.

Είπα θα παίξω όταν βρώ χρόνο αλλά τελικά έπεξα τώρα.. Αν και είμαι πτώμα... Δεν περίμενα να με καλέσουν σε παιχνίδι..
Καλώ με την σειρά μου : υπόθεση ψυχής, outopios, eric draven kai fcs
και θέλω να παίξετε, περιμένω.... ε Γεωργία είδα οτι δεν έχεις παίξει για έλα και εσύ.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

τεφτέρια - Αντιγόνη Ρώτα

"Και οι πτυχές;"
Μα τι μου συζητάς τώρα, τι θα πει, την καημένη μια άδεια ζωή.
Ποια άδεια ζωή.
Ξέρεις πως το βλέπω, μια άδεια ζωή είναι γιατί είναι άδειο το κεφάλι κι άδεια η καρδιά.
Δε σκέφτηκες, δεν αγάπησες, αυτό εννοώ.
Μα η φτώχεια!
Κανείς δεν είναι φτωχός από την τσέπη του, παρά από τη φτωχή καρδιά του.
Οχού, καημένη, πολλά λες. Φτάνει. Εδώ, τώρα τι θα κάνουμε.
Για λέγε, λοιπόν. Πότε είναι το μυστήριο, ο γάμος τέλος πάντων;
-
Καλά τότε, μέχρι την άλλη Κυριακή έχουμε καιρό,
Δευτέρα σήμερα, ου... σχεδόν δεκαπέντε μέρες.
Εγώ τι νομίζεις πως πρέπει να κάνω;
Τίποτε ξετίποτε κάτι πρέπει να κάνω, δε φτάνει, όπως λες η παρουσία μου μόνο.
-
Έτσι μίλαγα για το γάμο στενού συγγενικού μου προσώπου πάντως!
Ο μανδύας. Κι από κάτω θλίψη. Θλίψη αφόρητη.
Θυμόμουνα ένα πρόσχαρο όλο ζωή κορίτσι....
Να πριν λίγο καιρό με ρωτούσε μια παλιά φίλη.
Τι κάνει, πάντα όμορφη, γελαστή;
Που είναι όλα αυτά. Χαμένα στο μισό αιώνα ζωής της.
Κι ακόμα χάνεται με το χαλέ που διάλεξε, έτσι, ίσα ίσα για τον τίτλο.
Η κυρία τάδε.
Μαζεμένοι, όλοι άσχετοι και σχετικοί, στο σπιτάκι, πέτρα και δάκρυ,
αίμα καλύτερα, του γονιού, για ένα καλύτερο αύριο. Ποιό αύριο;
Σήμερα, περιφέρονται διάφοροι μανδύες.
Τι να φορέσω μετά; Γαλάζια διάφανη τουαλέτα (και τα πάχη;), οι πτυχές;
Και καλά του κορμιού, της ψυχής; Που κρύβουν, τι κρυβουν! Ελπίδες, όνειρα.
Που δεν κατάλαβες, που δεν είδες, που δεν άκουσες, που δεν έζησες.....
Που δεν γέμισες με ζωή το ασκί σου, φτωχειά, να πλουτίσει η ζωή σου.
Ξέρω τα γιατί και τα διότι.
Επιβίωση.
Να ζήσουμε.
Έτσι;
Ναι, έτσι.
Είναι κι αυτό ένα είδος ζωής.
Η ζωή η ίδια.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008







Το Χώμα χρειάζεται το σπόρο και ο σπόρος χρειάζεται το Χώμα.

Το ένα έχει νόημα μόνο μαζί με το άλλο.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους.

Όταν ο αρσενικός πλούτος της γνώσης ενώνεται με τη θηλυκή μεταμόρφωση,

δημιουργείται η μαγική ένωση που ονομάζεται Σοφία.