Το δεύτερο σύμπτωμα του θανάτου των ονείρων μας είναι οι βεβαιότητες μας.
Επειδή δε θέλουμε να δούμε τη ζωή σαν μια μεγάλη περιπέτεια που αξίζει να ζήσουμε, αρχίσουμε να πιστεύουμε πως είμαστε σοφοί,
δίκαιοι και σωστοί μέσα στο λίγο που περιμένουμε από την ύπαρξη μας.
Κοιτάζουμε πέρα από τα τείχη της καθημερινότητας μας κι ανακαλύπτουμε το θόρυβο της λόγχης που σπάει,
τη μυρωδιά του ιδρώτα και της σκόνης, τις μεγάλες καταστροφές και τα διψασμένα για κατάκτηση βλέμματα των πολεμιστών.
Αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε ποτέ τη χαρά, την απέραντη χαρά που πλημμυρίζει την καρδιά αυτού που αγωνίζεται,
γιατί γι΄αυτόν ούτε η νίκη ούτε η άτακτη φυγή έχουν
σημασία. Μετράει μόνο το να διεξάγει τον Καλό Αγώνα.
*
Τι θέλεις; Δεν μπορεί να θέλεις να είσαι ευτυχισμένη,
γιατί αυτό είναι εύκολο και βαρετό.
Δεν μπορεί να θέλεις απλώς να αγαπήσεις,
γιατί αυτό είναι αδύνατο.
Τι θέλεις; Θέλεις να δώσεις νόημα στη ζωή σου,
να ζήσεις όσο πιο έντονα γίνεται.
Αυτό είναι ταυτόχρονα παγίδα και έκσταση.
Προσπάθησε να είσαι προσεκτική
για να αντιληφθείς τον κίνδυνο και ζήσε τη χαρά,
την περιπέτεια του να είσαι Γυναίκα
που βρίσκεται πέρα από το είδωλο στο καθρέπτη.
*
Υπάρχουν αποτυχίες.
Κανένας δεν ξεφεύγει από αυτές.
Γι΄αυτό αξίζει να χάσεις μερικές μάχες
για τα όνειρα σου παρά να νικηθείς χωρίς
να ξέρεις γιατί αγωνίζεσαι.
*
Πως μπαίνει φως σε ένα σπίτι;
Αν είναι ανοιχτά τα παράθυρα.
Πως μπαίνει φως σε έναν άνθρωπο;
Αν είναι ανοιχτή η πόρτα του έρωτα.
*
Ο πόθος ήταν η πηγή για τα πάντα -
να φύγει από τη χώρα της,
να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις της,
να ονειρευτεί ένα αγρόκτημα,
να αγαπήσει χωρίς να ζητάει τίποτα αντάλλαγμα,
να νιώσει γυναίκα μόνο και μόνο από το βλέμμα ενός άντρα.
*
