Καλό Πάσχα

Μια μέρα όχι σαν τις άλλες..

Μ. Πέμπτη :

Ξυπνήσαμε ναι 6:00 η ώρα ο μικρός πείνασε, κάναμε το γάλα μας και ήπιαμε.
Ο Γιώργος κοιμάται, βάζω και τον μικρό ξανά για ύπνο. Πέφτω και εγώ μπας και κοιμηθώ λίγο ακόμα... μπα... 7:00 η ώρα ξανά ξύπνησε ο μουρμούρης και άρχισε τα λογάκια του...
Υπομονή μέχρι της 8:00 ο Γιώργος προσπαθεί να κοιμηθεί λίγο ακόμα αλλά μάταια.. τα λογάκια του μπέμπη δεν μας αφήνουν. Και αυτό γίνεται σχεδόν κάθε πρωί..
Αφού αποφάσισα να σηκωθώ να ετοιμάσω, κάνω καφέ για τον Γιώργο και μένα και ο μικρούλης μέσα στην γκρίνια δεν ξέρω τι έπαθε σήμερα. Βγάζω τα αυγά από το ψυγείο και
το κρεατάκι του μικρού για να του ετοιμάσω το φαγάκι του, η ώρα είναι 9:00 και ο μπεμπίκος δεν αντέχει άλλο πεινάει ξανά.... πω πω τι τρώει αυτό το παιδί.. χα χα.. τον παίρνω κοντά μου στην κουζίνα να μπορέσω να μαγειρέψω και να βάψω τα αυγά.. Ο Γιώργος φεύγει για δουλειές και εγώ συνεχίζω ακάθεκτη. Η ώρα είναι 9:30 και πρέπει να φάμε το φρούτο μας γιατί δεν αντέχει άλλο με κοιτάει με εκείνα τα ματάκια του... αχ και εγώ είμαι έτοιμη...
Τρώμε πολύ καλά και όλο το φρουτάκι μας και τον βάζω στο κρεβατάκι του.. αχ κοιμάται..
επιτέλους θα κάνουμε και καμία δουλειά. έχω και σίδερο αλλά ποιος ξέρει αν τα καταφέρω.
Τα αυγά βράσανε και τα έβγαλα να κρυώσουν.. η ώρα πήγε 11:00 και το φαεί του μικρού
έτοιμο για το μεσημέρι . Εγώ σκέφτηκα τώρα που έχω λίγο χρόνο αφού ακόμα κοιμάται δεν γράφω δυο λέξεις... έτσι έχω πολύ καιρό. Άσε το σίδερο για αργότερα..
Είναι η πρώτη φορά που βάφω αυγά στο δικό μου σπίτι, είναι η πρώτη φορά που και πιστεύω ότι θα τα πετύχω.. μήπως είναι τίποτα δύσκολο όχι... αλλά σε λίγο ο μικρός θα ξυπνήσει και θέλει να παίξουμε.... χαχαχα είδες τελικά δεν με βλέπω να σιδερώνω..
Περίπου έτσι είναι όλες οι μέρες μας... αλλά χωρίς τα αυγά... μια μέρα μαγειρέυω και μια όχι
Έχω και το τι θα φάμε εμείς... ευτυχώς σήμερα έχω φαεί αλλά άλλες μέρες θα μαγειρέψω και για εμάς και έτσι δεν έχω χρόνο να κάτσω στο pc για αυτό μην με μαλώνετε που χάθηκα...
Αν και βλέπω ότι και εσείς χαθήκατε δεν περνάτε όπως παλιά δεν αφήνεται πατημασιες ...
Τελικά όλοι χανόμαστε στην καθημερινότητα μας..

Δεν ξέρω τι και γιατί αυτά είχα να πω..
έχω και άλλα μέσα στο μυαλό δηλαδή αλλά που χρόνος..!!!!
Ακρίβεια, Ανεργία, άστα να πάνε ένα πράγμα αλλά

Κ Α Λ Ο Π Α Σ Χ Α ΚΑΙ Κ Α Λ Η Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η
σε όλους σας και να περνάτε καλά..