ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ

Στίχος Σοφία(Ποντίκι)
Αφιερωμένο στον Κωσταντίνο...
-
Την πιάνεις την αφήνεις, ξανά απ’ την αρχή
Με τόνους – μελωδίες και αυτή μελαγχολεί.
Τραγούδια γράφεις, Συχνά και πυκνά
Μα πόνος σου βγαίνει ξανά και ξανά
Το θέλεις δεν σου βγαίνει, και πάλι απ’ την αρχή
Με τόνους - μελωδίες κι αυτή μελαγχολεί.
-
Πιάνεις την κιθάρα, μα τώρα είναι αργά
Οι λέξεις δεν βγαίνουν κι ο πόνος, σε νικά.
Κοίτα με καρδιά μου, τα λόγια σου πικρά
Μα το χαμόγελο σου μου δίνει την χαρά.

Ξέρω τόσα λίγα, πράγματα μικρά,
Για σένα την ζωή σου – λίγα μα καλά
Πως να στο εξηγήσω, σε νιώθω έτσι απλά
Είναι σαν να ‘χω ζήσει για σένα μια φορά.
Ο πόνος, σου μοιάζει και αυτό δεν αλλάζει
Ξανά γυρνά – ξανά γυρνά. Γυρνά ξανά
-
Πιάνεις την κιθάρα, μα είναι αργά
Δεν θέλει να σου δώσει και αυτή λόγια πικρά.
Μα θα ‘ρθει κάποια μέρα θ’ αλλάξει στο ‘χα πει
Χαρά θα βγει ελπίδα και πάλι απ’ την αρχή.
Εδώ θα είμαι δίπλα, θα πίνω τσίπουρα...
Και εσένα θα ακούω για άλλη μια φορά.
-
Θα ανοίξεις το τετράδιο, με όρεξη ξανά,
Χαρά θα το γεμίσεις, τραγούδια όμορφα.
Θα πιάσεις την κιθάρα να κάνεις μουσική,
Σε τούτο το τραγούδι που αγάπησες πολύ.
Με τόνους – μελωδίες χαρούμενους πολύ
-
Για τούτο το τραγούδι, που έγραψες εσύ.
Για να μας να ταξιδέψεις, ξανά απ’ την αρχή
Δικά σου τα τραγούδια δικιά σου η μουσική.
Εγώ θα τραγουδάω – κιθάρα παίξε εσύ,
Εγώ θα σε κοιτάω μα χαμόγελα εσύ.
-
Και ξανά απ’ την αρχή, τραγούδι της χαράς
Μαζί εμείς Θα πούμε οι δυο μας σ΄ αγαπώ
Ένα ταξίδι θα ναι αυτό θα το κάνουμε μαζί
Τσίπουρο θα πίνουμε, μέχρι το πρωί ο ο ναι μέχρι το πρωί.